Όπου γάμος και...χαρά, αλλά για την "ταμπακιέρα" ούτε λέξη

Κάποτε, εκεί στην δεκαετία του ΄80, το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ ήταν αυτό που λένε οι δύο λέξεις. Ήταν και εκκλησιαστικό, ήταν και ρεπορτάζ. Είχε ουσία, περιεχόμενο και αποκλειστικές πληροφορίες που άγγιζαν την πραγματικότητα, φώτιζαν το παρασκήνιο, είχαν στόχευση και δεν αποσκοπούσαν-όπως γίνεται σήμερα-στις δημόσιες "κοινωνικές εκδηλώσεις" και προβολές. 

Τότε, δεν αποτελούσαν είδηση ο Εσπερινός και η Θεία Λειτουργία, ούτε τα πανηγύρια με την υπερσυγκέντρωση αρχιερέων,

ιερέων και ιεροδιακόνων. Επιπλέον, δεν αποτελούσαν είδηση τα "Δελτία Τύπου" τα οποία εκδίδονταν από διάφορους φορείς, επειδή-απλούστατα-δεν περιείχαν καμία είδηση και περιορίζονταν σε εκείνα που ο συντάκτης τους και ο εντολέας του ήθελε να φανούν!

Στο προκείμενο: Δεν αποτελεί είδηση ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο στην Αθήνα, ούτε ποιοι παρίσταντο από τις δύο πλευρές ως συνοδοί. Ούτε αποτελεί είδηση ότι συζήτησαν για την πανδημία και την τήρηση των μέτρων, διότι πρόκειται για θέματα ρουτίνας με τα οποία ασχολείται σε επίπεδο σοβαρό και μη το Πανελλήνιο, συνήθως με τη μορφή κουτσομπολιού. 

Τώρα να έλθουμε στην "ταμπακιέρα": Τα ζητήματα που απασχολούν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι πολλά και καυτά. Όλοι οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι το συγκεκριμένο Πατριαρχείο εξακολουθεί να είναι το επίκεντρο της ρωσικής υβριδικής επίθεσης για τον έλεγχο της Ορθόδοξης Παρουσίας στους Αγίους Τόπους. Μίας επίθεσης που εκδηλώνεται με πολλές μορφές και σε πολλά επίπεδα. Άραγε είναι τυχαία η προσπάθεια που είχε αναλάβει ο κ. Θεόφιλος για τη σύγκληση Συνόδου Ορθόδοξων Πατριαρχών και λοιπών Προκαθημένων στο Αμμάν της Ιορδανίας μετά την δικαιωματική απόδοση Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας; Τί περιμένει από τους Ρώσους που ήδη έχουν κάνει διείσδυση στην Εκκλησία της Ελλάδος ή έχουν κάνει εισπήδηση σε Αφρική, Ασία και στην Ευρώπη; 

Αντί να προχωρήσει στην αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας και του επικεφαλής αυτής Μητροπολίτη Κιέβου κ. Επιφανίου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων επιμένει στον καμβά της "ουδετερότητας", ευρισκόμενος μακράν των γεγονότων και ασκώντας προσωπική διπλωματία. Λησμονώντας, βεβαίως, ότι τα ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία οφείλουν να ταυτίζονται και να υπηρετούν συντεταγμένα, χωρίς αστερίσκους ή υπόγειες διαπλοκές, την ενότητα και την σειρά. Ή μήπως δεν γνωρίζει, ο κ. Θεόφιλος, ότι στην Ορθοδοξία πρώτος είναι ο Θρόνος της Κωνσταντινουπόλεως και ότι δεν υπάρχουν δεύτερη ή τρίτη Ρώμη; Επί του παρόντος, αυτά...